Przez długi okres rzesza prawosławnych mieszkańców drugiego pod względem wielkości miasta Królestwa Polskiego korzystała z dwóch skromnych cerkwi: greckiej i szpitalnej w klasztorze sióstr wizytek. Budowę monumentalnego soboru rozpoczęto w 1870 roku na centralnym placu miasta według projektu generała inżyniera Chlebnikowa. Sobór w stylu rosyjsko-bizantyjskim miał pięć kopuł i czteropiętrową dzwonnicę nad wejściem. Wyświęcono go 18 października 1876 roku. W 1903 roku parafia liczyła dwa tysiące siedmiuset wiernych. Sobór rozebrano w latach 1924-1925, a część uzyskanych z rozbiórki materiałów wykorzystano przy budowie Domu Żołnierza.