W pobliżu suwalskiego dworca kolei żelaznej znajdowały się koszary 2. Lejbhuzarskiego Pawłogrodzkiego Pułku. Obok nich w 1900 roku wzniesiona była pułkowa cerkiew. Inicjatorem budowy był pułkownik Curikow. Środki pieniężne pochodziły ze zbiórki. Dwa tysiące rubli przekazał o. Jan Kronsztadzki. Brakujące dwa tysiące rubli przekazał św. Synod. Świątynia była murowana z ośmioboczną drewnianą kopułą i kamienną dzwonnicą. Po I wojnie światowej cerkiew zamieniono na skład materiałów. Stopniowo ulegała dewastacji. W latach sześćdziesiątych XX wieku pozostałość murów rozebrano