Cerkiew wzniesiona dla Litewskiego Pułku Lejbgwardii. Znajdowała się w Alejach Ujazdowskich, u wejścia do parku, niedaleko koszar. Budowę cerkwi rozpoczęto w 1892 roku. Uroczyście wyświęcono świątynię 21 grudnia 1894 roku. Pracami kierował inżynier-kapitan J. Luders. Wybudowana z cegły cerkiew w starorosyjskim stylu miała pięć kopuł i dzwonnicę. Kopuły pokryto blachą ocynkowaną i pomalowano zieloną farbą w kształcie pól szachowych. Ściany wewnątrz pokryły freski autorstwa malarza Muraszki, ikony w dwurzędowym ikonostasie wykonał malarz Belewicz. Były to kopie ikon z soboru Matki Bożej Włodzimierskiej z Kijowa. Sklepienie kopuły było pozłocone i wyłożone mozaiką. W części ołtarzowej podłogę wykonano z desek, w pozostałej części z terakoty. Świątynia miała trzy ołtarze: główny św. Archanioła Michała, boczne – prawy św. Mikołaja Cudotwórcy (wyświęcony w 1897 r.) i lewy św.św. Konstantyna i Heleny (wyświęcony w 1899 r.). Cerkiew uważano za niespotykanie piękną i doskonale wkomponowaną w otaczający ją krajobraz. Po odzyskaniu niepodległości przekazano ją parafii ewangelickiej, następnie jako symbol rosyjskiego uciemiężenia rozebrano w 1924 roku. Do II wojny światowej pusty plac zajmowała muszla taneczna. Obecnie miejsce cerkwi przecina ulica. Literatura: ZAKLADKA cerkvi na okraine Varśavy dlja ćinov lejb-gvardii Litovskago polka ChVEV 1892,s. 237-8; Osvjaśćenie novopostroennago v Varśave na Ujazdovskoj plośćadi chrama Litovskago polka ChVEV 1896, s.19; KAFE na meste cerkwi Voskresnoe Ćtenie 1925, nr 24, s. 374;