Fundatorem cerkwi na prawosławnym cmentarzu był starosta soboru Podwyższenia Krzyża Dejkun. W ten sposób chciał upamiętnić swoją zmarłą małżonkę. Położenie kamienia węgielnego odbyło się 3 czerwca 1902 roku. Fundator, który ofiarował na cerkiew 12 tys. rubli, zmarł w trakcie budowy. Wyświęcono cerkiew 28 sierpnia 1903 roku ku czci św. Andrzeja Stratiłata i Marii – tym samym upamiętniając ofiarodawców. W krypcie cerkwi złożono ciała małżonków. Świątynię wybudowano w stylu bizantyjskim według projektu inżyniera G. G. Artynowa. W pionie cerkiew podzielona jest na piętra. Dolne stanowi kryptę wybudowaną z polnego kamienia. Połowa krypty jest zagłębiona w ziemi. Światło wpada przez umieszczone w krypcie okna. Górne piętro to właściwa cerkiew, do której prowadzą 8 stopniowe schody wykonane z kamienia – labradora. Ściany wykonano z czerwonej cegły i przyozdobiono na węgłach kolorowymi kafelkami. Wewnątrz ściany cerkwi do wysokości wzrostu człowieka pomalowano olejnymi farbami w kolorze różowego marmuru. Cerkiew wieńczyło 5 kopuł z złotymi pięcioramiennymi krzyżami odlanymi w lubelskiej metalurgicznej fabryce „E. Plage i T. Laskiewicz”. Ikonostas wykonano w Moskwie w pracowni Borysowa za cenę 975 rubli, ikony pochodziły z moskiewskiej pracowni firmy Niemirowa – Kołodkina. W dzwonnicy umieszczono sześć dzwonów, odlanych w znanej ludwisarni Finlandzkiego za 743 ruble. Niewielka cerkiew mieściła sto osób, przetrwała burze dziejowe i obecnie należy do parafii prawosławnej.