Cerkiew w mieście wybudował 14. Jamburski Pułk Ułanów z inicjatywy swego dowódcy pułkownika Kozłowskiego i kapelana wojskowego o. Troickiego. Ściany cerkwi wykonano z miejscowego kamienia wapiennego, podłoga zaś była drewniana. Kopuły pokryto gontem. Cerkiew na górce, pośród budynków koszarowych, zbudowano na planie krzyża greckiego. Mieściła sześćset osób. Uroczyste wyświęcenie odbyło się 1896 roku.Po jedenastu latach cerkiew poddano remontowi. Zburzona po odzyskaniu niepodległości.